លោក គីម ជុងអ៊ុន មានគម្រោងនឹងលើសពីឪពុក ឬជីតារបស់លោកទៅទៀត ដោយលោកបានក្លាយជាមេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើង ដើម្បីត្រួតពិនិត្យនៅចំនួនដ៏ធំបំផុតនៃក្បួនដង្ហែយោធា។ ឪពុករបស់គាត់ Kim Jong-il (1941-2011) និងជីតា Kim Il-sung (1912-1994) ត្រូវបានចងភ្ជាប់ជាមួយនឹងក្បួនដង្ហែរយោធាចំនួន 13 ដែលធ្វើឡើងក្នុងរជ្ជកាលរៀងៗខ្លួន។ លោក Kim Il-sung ស្ថាបនិកប្រទេសកូរ៉េខាងជើង បានគ្រប់គ្រងប្រទេសអស់រយៈពេល 46 ឆ្នាំ ហើយកូនប្រុសរបស់គាត់គឺ Jong-il បានកាន់អំណាចរយៈពេល 18 ឆ្នាំរហូតដល់ឆ្នាំ 2011 នៅពេលដែលគាត់បានស្លាប់ដោយសារជំងឺគាំងបេះដូង។ នេះមានន័យថា ជាមធ្យម ក្បួនដង្ហែរយោធាត្រូវបានធ្វើឡើងរៀងរាល់ 3.5 ឆ្នាំក្នុងកំឡុងសម័យលោក Kim Il-sung ហើយរៀងរាល់ 1.4 ឆ្នាំម្តងនៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់គាត់កាន់អំណាច។
ចាប់តាំងពីលោក Kim Jong-un ឡើងកាន់អំណាចក្នុងឆ្នាំ 2011 បន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ឪពុកលោក លោកបានត្រួតពិនិត្យក្បួនដង្ហែយោធាសរុបចំនួន 13 រហូតមកដល់ពេលនេះ។ ម្យ៉ាងទៀត ការបង្ហាញកម្លាំងរបស់កូរ៉េខាងជើងត្រូវបានធ្វើឡើងស្ទើររាល់ឆ្នាំ។
បន្ទាប់ពីព្យុហយាត្រាយោធាពេលយប់ដ៏ធំក្នុងខែកុម្ភៈ រដ្ឋផ្តាច់ការមួយនេះត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍មួយផ្សេងទៀតនៅថ្ងៃទី 27 ខែកក្កដា ដើម្បីអបអរសាទរខួបលើកទី 70 នៃការចុះហត្ថលេខាលើបទឈប់បាញ់ដែលបានបញ្ឈប់សង្គ្រាមកូរ៉េឆ្នាំ 1950-53 ។
លោក Hyun In-ae សាស្ត្រាចារ្យភ្ញៀវនៃនាយកដ្ឋានសិក្សាកូរ៉េខាងជើងនៃសាកលវិទ្យាល័យ Ewha Womans បានប្រាប់កាសែត The Korea Times ថា “ខ្ញុំជឿថាលោក Kim Jong-un ចូលចិត្តកាធ្វើក្បួនដង្ហែរយោធា” ។ ព្រោះថា”ឪពុករបស់គាត់ចូលចិត្តក្រុមចម្រៀង និងតន្ត្រីវង់ភ្លេង ហើយនៅពេលគាត់នៅរស់ គាត់ធ្លាប់និយាយថាគាត់មានភាពស្វាហាប់នៅពេលស្តាប់តន្ត្រី។ ដូចជាតន្ត្រីគឺជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតសម្រាប់ឪពុករបស់គាត់សម្រាប់កូនប្រុសរបស់គាត់នោះគឺ ជុងអ៊ុន។ វាហាក់ដូចជាលើកកម្ពស់សីលធម៌របស់គាត់»។
Hyun ដែលជាអ្នករត់ចោលស្រុកកូរ៉េខាងជើង ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាពីសកលវិទ្យាល័យ Kim Il Sung បាននិយាយថា គ្រួសារលោក Kim បានទាញយកប្រយោជន៍ពីក្បួនដង្ហែរយោធា ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលបំណងពីរ៖
ទី១៖ ពួកគេចង់ធ្វើឱ្យប្រាកដថាអ្នកស្រុករបស់ពួកគេរួបរួមគ្នា ហើយពួកគេក៏ស្វែងរកការបញ្ជូនសញ្ញាទៅខាងក្រៅផងដែរ។
ទី២៖ ពិភពលោកថា កងទ័ពកូរ៉េខាងជើងខ្លាំង ព្រោះវាជាព្រឹត្តិការណ៍នយោបាយ។
ដោយមើលការបង្ហាញកម្លាំងរបស់យោធានៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ Hyun បានពន្យល់ថា ប្រជាជនកូរ៉េខាងជើងធម្មតាមានមោទនភាពចំពោះកងទ័ពដ៏រឹងមាំ និងឃ្លាំងអាវុធទំនើបរបស់ពួកគេ ហើយបានតាំងចិត្តថានឹង “រឹតបន្តឹងខ្សែក្រវ៉ាត់ចង្កេះរបស់ពួកគេ” បន្ថែមទៀត ដែលជាភាពសោកសៅសម្រាប់ឆន្ទៈក្នុងការស៊ូទ្រាំ។
ការឈឺចាប់ និងការលំបាកចាំបាច់ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅដែលបានកំណត់ – ដើម្បីជួយយោធារបស់ពួកគេឱ្យកាន់តែរឹងមាំ។
Hyun បាននិយាយទៀតថា “ក្បួនដង្ហែរយោធាបានទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរបស់ពួកលោកខាងលិច។ ហើយលោក គីម ជុងអ៊ុន ប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាគាត់ គឺជាចំណុចកណ្តាលនៃការយកចិត្តទុកដាក់ជាសកល”។ កូរ៉េខាងជើងបានបង្ហាញឃ្លាំងអាវុធ និងអាវុធប្រល័យលោកថ្មីរបស់ខ្លួនក្នុងអំឡុងពេលព្រឹត្តិការណ៍នោះផងដែរ។
នៅក្នុងការចេញផ្សាយចុងក្រោយរបស់ខ្លួននៅថ្ងៃទី 8 ខែកុម្ភៈ ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងបានបង្ហាញនូវមីស៊ីលផ្លោងអន្តរទ្វីប (ICBM) រាប់សិបគ្រាប់ រួមទាំង ICBMs ឥន្ធនៈរឹង មីស៊ីលយុទ្ធសាស្ត្រ និងមីស៊ីលរយៈចម្ងាយឆ្ងាយថែមទៀតផត។
ទន្ទឹមនឹងនោះ ក្បួនព្យុហយាត្រាយោធាបានជួយអ្នកដែលនៅក្រៅភាគខាងជើងស្វែងរកតម្រុយអំពីសមត្ថភាពយោធារបស់ប្រទេស។ បើទោះបីជាមានចេតនារបស់របបនេះក្នុងការបង្រួបបង្រួមពលរដ្ឋតាមរយៈព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះក៏ដោយ លោក Cho Chung-hui នាយកវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវនៃអង្គការអភិវឌ្ឍន៍ ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុង Suwon ដែលមានឈ្មោះថា Good Farmers បាននិយាយថា ក្បួនដង្ហែរយោធាមិនមែនជាមធ្យោបាយនយោបាយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងប្រជាជនកូរ៉េខាងជើងទៀតទេ ដោយសារតែពួកគេ ត្រូវបានធ្វើឡើងញឹកញាប់ខ្លាំងពេក។
លោក Cho បានប្រាប់កាសែត The Korea Times តាមទូរស័ព្ទថា “ចាប់តាំងពីលោក គីម ជុងអ៊ុន ឡើងកាន់អំណាច វាគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រចាំឆ្នាំ” ។ ចំពោះមូលហេតុដែលលោក គីម ជុងអ៊ុន ធ្វើព្យុហយាត្រាយោធាញឹកញាប់ជាងឪពុក ឬជីតារបស់គាត់ លោក Cho បាននិយាយថា វាគឺមួយផ្នែកដោយសារតែអ្នករៀបចំព្រឹត្តិការណ៍មិនមានគំនិតច្នៃប្រឌិតគ្រប់គ្រាន់។ ព្រោះនៅក្នុងគណបក្សកម្មករ លោកថា មានក្រុមមនុស្សទទួលខុសត្រូវក្នុងការរៀបចំកម្មវិធីផ្សេងៗតិចតួចណាស់។