បើយោងតាមការចុះផ្សាយរបស់ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន CNN កាលពីថ្ងៃទី ០៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៣ បានឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីពេលដែលរុស្ស៊ីចាប់ផ្តើមការវាយលុយដ៏ពេញលេញទៅអ៊ុយក្រែន អ្វីៗទាំងអស់វាហាក់ដូចជាជៀសមិនរួច ដែលតម្រូវឲ្យពួកអឺរ៉ុបចាំបាច់ត្រូវតែសួរខ្លួនឯងនូវសំនួរមួយដ៏គួរឲ្យស្មុកស្មាញ ដើម្បីទទួលបានចម្លើយនាពេលឆាប់ៗនេះ។
បើយោងតាមប្រភពខាងលើដដែលបាននិយាយថា កក្តាចម្បងបង្អស់ដែលស្ថិតនៅក្នុងសំនួររបស់ពួកគេនោះ គឺថាតើទ្វីបនេះអាចផ្តាច់ខ្លួនចេញពី ឧស្ម័នរបស់រុស្ស៊ី ដែលជាតម្រូវយ៉ាងសំខាន់ ថែមទាំងធ្លាប់ប្រើប្រាស់វាអស់រយៈជាពេលជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយនោះ ឬយ៉ាងណា ? តើការ កាត់ផ្តាច់ការផ្គត់ផ្គង់នោះ គឺដើម្បីតែឆ្លើយតបទៅនឹងការគាំទ្រសម្រាប់អ៊ុយក្រែន?
បច្ចុប្បន្នសម្រាប់ទ្វីបអឺរ៉ុប ចំពោះសន្តិសុខថាមពលតែងតែមានការដោះដូរ៖ ព្រោះថាមពលដែលមានតម្លៃថោក គឺជាការនាំចូលមកជាមួយនឹងហានិភ័យនៃការពឹងផ្អែកលើប្រទេសដែលវាមានប្រភពដើម។
នៅក្នុងករណីនៃប្រទេសរុស្ស៊ី និងឧស្ម័នធម្មជាតិរបស់ខ្លួន ក្រុមមន្ត្រីបានប៉ាន់ស្មានដំបូងថា រដូវរងាដ៏ត្រជាក់នឹងយូរក្នុងឆ្នាំ 2022-23 អាចបង្ខំឱ្យអឺរ៉ុបដាក់ទណ្ឌកម្មលើទីក្រុងម៉ូស្គូ។ យ៉ាងណាមិញ ប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ដូចជាប្រទេសនៅក្នុងសហភាពអឺរ៉ុប មិនអាចអនុញ្ញាតឱ្យពលរដ្ឋរបស់ពួកគេត្រជាក់ដោយហេតុផលសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់អ៊ុយក្រែនតែមួយមុខនោះទេ។
បើទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃសំណាង ការធ្វើផែនការ និងការគាំទ្ររបស់អឺរ៉ុបសម្រាប់អ៊ុយក្រែន វាបានចាកចេញពីសង្រ្គាមថាមពល ដែលធ្លាប់បានចាត់ទុកថា សន្លឹកអាត់របស់ពូទីននៅក្នុងរន្ធ – គឺលែងមានតម្រូវការតទៅទៀតឡើយ។
អឺរ៉ុបមានរដូវរងាតិច ហើយរដ្ឋាភិបាល និងពលរដ្ឋបានប្រឹងប្រែងរួមគ្នាដើម្បីប្រើឧស្ម័នឲ្យអស់តិចបំផុត។
តែការរួមបញ្ចូលគ្នានៃរដូវរងាដ៏កក់ក្តៅ និងការប្រើប្រាស់ឧស្ម័នទាបនោះ បានបង្កើតបង្អួចមួយសម្រាប់អឺរ៉ុបក្នុងការជំរុញពីគោលនយោបាយ Wandel durch Handel (ផ្លាស់ប្តូរតាមរយៈពាណិជ្ជកម្ម) របស់ខ្លួន ដែលសន្មតថាប្រទេសរុស្ស៊ីនឹងធ្លាក់ចុះស្របតាមតម្លៃរបស់លោកខាងលិចបានកំណត់សម្រាប់សាច់ប្រាក់។
ជំហ៊ានទីមួយគឺកាត់បន្ថយការនាំចូលពីរុស្ស៊ី ដូចជានៅក្នុងឆ្នាំ 2021 វាជាឆ្នាំមុនការលុកលុយពេញលេញមកលើប្រទេសអ៊ុយក្រែន នៅពេលនោះគេសង្កេតឃើញថា មានការប្រើប្រាស់ 45% នៃឧស្ម័នទាំងអស់ដែល EU នាំចូលមកពីរុស្ស៊ី។ ចំនែកឯនៅក្នុងប្រទេសអាឡឺម៉ង់វិញ តួលេខនោះមានចំនួន ៥២%។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក តួលេខទាំងនេះបានធ្លាក់ចុះទៅវិញ។
បើយោងតាមទិន្នន័យរបស់ EU នៅក្នុង Q1(ត្រីមាសទី១) នៃឆ្នាំ 2023 ប្រទេសរុស្ស៊ីមានត្រឹមតែ 17.4% នៃឧស្ម័នដែលអាចនាំចេញតែប៉ុណ្ណោះ។
ជំហានទី 2 គឺការទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីរដូវរងាក្តៅ និងបំពេញទុនបម្រុងឧស្ម័នក្នុងការរៀបចំសម្រាប់រដូវត្រជាក់2023-24 ។
វាអាចជាការស្តុកឧស្ម័នរបស់អឺរ៉ុបគឺពេញទៅហើយនៅឆ្នាំនោះ។
តែនៅឆ្នាំនេះវិញ អ្វីដែលមានការឯកភាពថា វិមានក្រឹមឡាំងនឹងមិនអាចផលិតថាមពលក្នុងរបៀបមួយដែលនឹងផ្លាស់ប្តូរការដោះស្រាយរបស់អឺរ៉ុបប្រឆាំងនឹងទីក្រុងម៉ូស្គូ និងការគាំទ្រសម្រាប់អ៊ុយក្រែន។ សហភាពអឺរ៉ុបទាំងមូលបានឈានដល់គោលដៅនៃការស្តុកទុករបស់ខ្លួនគឺ 90% ពេញនៅពាក់កណ្តាលខែសីហា ប៉ុន្មាន ខែមុនថ្ងៃផុតកំណត់របស់ខ្លួននៅថ្ងៃទី 1 ខែវិច្ឆិកា។
ឥឡូវនេះសម្រាប់ដំណឹងអាក្រក់នៅខាងអឺរ៉ុប គឺថាថាមពលរបស់អឺរ៉ុបគឺនៅឆ្ងាយពីសុវត្ថិភាពក្នុងរយៈពេលយ៉ាងយូរ។ ហើយចំណុចដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភបំផុតនោះគឺថា សម្រាប់អឺរ៉ុបទាំងអស់ កំពុងតែអង្គុយនៅក្នុងទុនបម្រុងនៃឧស្ម័នធម្មជាតិរាវ (LNG) ។
លោក Milan Elkerbout អ្នកស្រាវជ្រាវនៅមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់ការសិក្សាគោលនយោបាយអឺរ៉ុបបាននិយាយថា “LNG គឺជាដំណោះស្រាយជាក់ស្តែង ដែលវាបានក្លាយទៅជាអាទិភាពចម្បង ប៉ុន្តែដោយសារតែ LNG មានភាពបត់បែន និងអាចជួញដូរបាន ដូច្នេះហើយទើបវាពិបាកក្នុងការតាមដានភស្តុតាង”។
លោកបានបន្ថែមថា “នោះមានន័យថាដោយប្រយោលមួយចំនួននៃ LNG អាចមកពីប្រទេសរុស្ស៊ី ហេតុដូច្នេះហើយទើបប្រទេសរុស្ស៊ីនៅតែមានប្រាក់ចំណូលដដែល” ។
នៅពេលនេះខាងសហភាពអឺរ៉ុបបាននិយាយថា ភាគច្រើននៃ LNG របស់ខ្លួនត្រូវបានទិញពីសហរដ្ឋអាមេរិក កាតា និងនីហ្សេរីយ៉ា វាត្រូវបានលក់ជាញឹកញយនៅលើការផ្លាស់ប្តូរ ដែលមានកិច្ចសន្យា តែសម្រាប់បរិមាណ គឺគ្មានឯកសារយោងពីប្រភពដើមនោះទេ។
ទីពីរ – គឺអ្វីដែលសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត – តំបន់អឺរ៉ុបកំពុងស្ថិនៅក្នុងការព្រួយបារម្ភគឺរយៈពេលវែង។
បើទោះបីជាអឺរ៉ុបអាចនឹងលុបចោលផ្នែកខ្លះនៃការផ្លាស់ប្តូរតាមរយៈគោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មជាមួយរុស្ស៊ីក៏ដោយ ក៏ពួកគេទាំងនោះនៅតែពឹងផ្អែកលើអ្នកដទៃសម្រាប់ថាមពល។ ហើយនៅពេលដែលពួកគេមកដល់សន្តិសុខថាមពល ភាពអាស្រ័យនៅទីបំផុតនោះ បាននាំយើងឲ្យត្រឡប់ទៅរកការដោះដូរបែបបុរាណនោះវិញ៖ សេដ្ឋកិច្ចធៀបនឹងហានិភ័យ។
ជាក់ស្តែងនាពេលបច្ចុប្បន្ន សហភាពអឺរ៉ុបបាននាំចូលថាមពល ពីប្រទេសជាច្រើនដែលមិនមានគោលនយោបាយលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ឬភូមិសាស្ត្រនយោបាយត្រូវគ្នានឹងទីក្រុងព្រុចសែល មានដូចជា៖ កាតា អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត កាហ្សាក់ស្ថាន លីប៊ី និងជាការពិតណាស់គឺប្រទេសរុស្ស៊ី។
អឺរ៉ុបបានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីដោះស្រាយរឿងនេះ ហើយល្បឿនដែលខ្លួនបានឆ្លើយតបទៅនឹងវិបត្តិរុស្ស៊ីគឺគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ ព្រោះវាធ្លាប់គិតថាមិនអាចទៅរួច។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រជាជនដ៏ច្រើន និងវ័យចំណាស់របស់អឺរ៉ុប រួមជាមួយនឹងសេដ្ឋកិច្ចនៅទ្រឹងរបស់វា នៅតែត្រូវការថាមពលយ៉ាងច្រើន ប្រសិនបើពួកគេចង់ទ្រទ្រង់ជីវិតបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគេបាន។ ក្នុងនាមជាអ្នកការទូតសហភាពអឺរ៉ុបម្នាក់បាននិយាយថា៖ «វាជាការគួរឱ្យអស់សំណើចមួយនៃជីវិត ដែលប្រទេសដែលកាន់សន្លឹកបៀដែលពោពេញដោយថាមពល ជួនកាលក៏អាចជាដៃគូដែលមិនអាចទុកចិត្តបាន និងថែមទាំងជាសត្រូវនាពេលអនាគតដ៏អាក្រក់បំផុតទៅវិញ»។
